Ja osobiście wręcz nie cierpię występować publicznie. Pokazywałam już ze 100 prezentacji, za czasów szkoły byłam wiecznie konferansjerem, a ja się nadal ciągle tego boję. Z drugiej strony jednak lubię być w centrum uwagi w sytuacjach nieoficjalnych, np. na imprezach, spotkaniach. No nic, za mną jak zwykle nikt nie trafi.
Myślę jednak, że youtube nie jest dla mnie. W zasadzie nie obserwuję regularnie żadnego vlogera (choć kiedyś lubiłam "Lekko Stonniczy"). Najczęściej, ale i tak rzadko, oglądam teledyski i zwiastuny filmów lub sztuk- jeżeli już są na YT. Vlogowanie jakoś mi nie odpowiada, zdecydowanie wolę formę pisaną.

Pozdrawiam,
Zazdrośnica Zawistna
[zzawistna.blogspot.com]

O. A ja chorobliwie nie lubie you tube:)

Z YouTube jestem bardzo na bakier i ciesze się, ze są jeszcze blogi... Nie jestem w stanie oglądać ,,ruchomych obrazków". Denerwuję mnie i dobre, i złe filmy, filmiki, reklamy... Nie wiem dlaczego, ale nie cierpię wszystkiego co da się obejrzeć na ekranie. Stanowczo wystarczyłoby mi pismo. Ono pozwala mi wyobrażać sobie tak, jak ja chcę, film obnaża wszystko. Dlatego bardzo żałuje, że kultura schodzi w stronę telewizji i filmu.

Herbata i czekolada to świetne połączenie. Felietony R. Brett też lubię. ;) Słowa mają wielką moc, naprawdę. To wcale nie jest naiwne przekonanie, ale faktycznie obraz dociera do ludzi bardziej. Dlaczego? Może dlatego, że większość jest wzrokowcami? Pisanie samo w sobie też jest super sprawą, można wyrazić siebie, swoje opinie, czasem łatwiej jest nawet coś komuś napisać niż powiedzieć prosto w twarz. Bardzo lubię zarówno czytać, jak i oglądać, także trudno mi ocenić, co jest lepsze. Nie postrzegam tego akurat w tym kategoriach. A You Tube jest szansą na zaistnienie, na pokazanie siebie i tego, co się robi światu, to dobry sposób na wybicie się, tak to nazwę. Ja przeważnie tam słucham muzyki i oglądam teledyski, ewentualnie podpatruję jak zrobić fajną fryzurę i tyle z mojego obcowania z YT. Miłego wieczoru. ;)

Ja jestem bardziej tradycjonalistką. Wolę blogi:)
pozdrawiam

Jeśli chodzi o wystąpienia publiczne to pięć lat studiów skutecznie usunęło ze mnie tremę. Mam za sobą chyba ze 100 prezentacji i w zasadzie... dobrze się już czuję przedstawiając innym swoje pomysły. Jednak co do YT: uwielbiam oglądać innych, jednak nie wyobrażam sobie, aby sama miała zacząć mówić do kamery ;)

Ja lubię oba źródła przekazu, ale raczej ciężko byłoby mi występować przed kamerą ;)

A ja lubię jak pracuję moja wyobraźnia.. blogerzy w tym pomagają ;). Lubie wyobrażać sobie te miny, spojrzenia.. Czasem to jak czytanie książki w odcinkach :P .

Dobry odcinek. Ja zdecydowanie jestem fanka słowa pisanego: zarówno czynnie, jak i biernie. Jesli cos oglądam, to głownie seriale; vlogow to prawie nigdy. Czekam na ost pitu pitu z serii i zapraszam na nowy rozdział na niezaleznosc-hp.blogspot.com

Filmików na blogach ani you tube nie oglądam, uważam że to strata czasu. Słowo pisane bardziej do mnie przemawia.

Tylko krowa zdania nie zmienia więc może kiedyś cała blogosfera z pisania przerzuci się na nagrywanie. Bo faktycznie sporo osób z tego co zauważyłam poszerza lub planuje poszerzać swoją działalność o wideo.
O nie czemu to już przedostatnia rozmowa ;<

Lubię filmy na YT sama bym mogła nagrywać gdybym dużo lepiej czuła się przed kamerką :}

Na wystapieniach publicznych mdleje lub pogrązam się w czymś podobnym do apatii haha. Ostatni raz recytowałam wiersz, to kiedy spojrzałam w końcu z podłogi na widownię to całkowicie zapomniałam tekstu i wyszłam na kretynkę. Więc ja dziękuje.
Youtube...sposób na sukces, ale nie dla mnie, nie potrafię ciekawie mówić, nie wiem czy byłabym odporna na krytykę. Szkoda, ze nie można tak samo dotrzeć do odbiorcy blogiem tak jak yt/Karolina

Kiedy byłem młodszy, marzyłem o karierze scenicznej. Wiele razy utożsamiałem się z rolą Tomasza Karolaka w "39 i pół". Teraz tez sobie wyobrażam siebie tworzącego coś na większą skalę... Ale to już w przyszłości.

Ja sobie nie wyobrażam żebym mogła bloga zamienić na vloga, nie to że boję się wystąpień publicznych ale to całe kręcenie filmików nie dla mnie. Aczkolwiek pewnie kiedyś to nastąpi, bo ja lubię czytać ale masz rację, słowo już nie ma takiego znaczenia jak obraz. Ludzie coraz mniej czytają. Póki co pojawiłam się na FB i tam zapraszam ale większego postępu u siebie nie przewiduje, chociaż powinnam się rozwijać.

Facebook!
Facebook!

Chyba nie do końca się zgodzę :) W sensie, że zarówno blog jak i vlog - każde z nich zawsze będzie mieć swoich zwolenników :) To tak jak z książka i filmem - mimo, że ten drugi wszedł na rynek nie wyparł książek :)
Jeśli chodzi o mnie osobiście, to jest jeszcze jedna rzecz, o której nie wspomniałyście - albo mi umknęła. Otóż przy kręceniu filmów jest jeszcze jedna rzecz trudna do przeskoczenia - głos! Ja mam problem z odsłuchiwaniem swojego nagranego głosu :) Dobrą opcją jest łączenie dwóch tematów, a w moim przypadku ograniczam się do pisania i zdjęć ;)
Nie podglądam żadnego vlogera notorycznie - czasem mi się zdarzy, a you tube - rozrywkowo zdecudowanie :)

Taka optymistyczna ta rozmowa, uśmiechałam się czytając. :)
I blogi i vlogi mają swoje plusy, można to połączyć, można wybrać jedno, zależy od osobowości. :)

Świetny wywiad! Co do vlogów oraz blogów to osobiście wolę te drugie, a co do YouTube to zdecydowanie nie jest miejsce dla mnie, ponieważ wystąpienia publiczne mnie paraliżują, pamiętam jak szukałam pracy i w formie rozmowy przed-wstępnej miałam nagrać video z odpowiedziami i pytaniami (w tym na niektóre pytania odpowiedzieć po angielsku) to byłam bardzo zestresowana i nie mogłam przyzwyczaić się do swojego głosu. Choć z perspektywy czasu to było zawsze jakieś nowe, inne doświadczenie. :)

http://crafty-zone.blogspot.com/

Hm uwielbiam oglądać YouTube, jednak w życiu nie zastąpi on blogów. Uwielbiam formę pisaną i nie wyobrażam sobie, żebym z dnia na dzień przestała czytać, bo czytanie to ŻYCIE. Nienawidzę występować publicznie (a przez 3 lata byłam w klasie teatralnej, hipokryzja), bo mam straszną tremę i zawsze chciałam umieć ją przełamać, niestety bezskutecznie (no może troszkę). Jednak mimo wszystko ludzie lubią poznawać nowe rzeczy, doświadczać nowych rzeczy i jeśli się waha to taka odskocznia do wersji obrazkowej nie jest taka zła ;)

Pozdrawiam:)
http://my-little-world-olimpia.blogspot.com/

Ja tak samo odczuwam, że teraz liczy się głównie obraz. Fakt, ludziom coraz bardziej nie chce się czytać i chyba to też trochę mnie przeraża. Popieram, że to, co wstawia się na youtube, powinno być też w jakiś sposób wartościowe. Wiedzieć, o czym się mówi i nie wstydzić się. Kurczę, youtube to faktycznie fajna opcja, ale trzeba mieć też odwagę pokazać twarz i jakoś płynnie układać zdania. Uwielbiam tę serię na Twoim blogu! :)

Hola, hola, ja bym tam nie chciał, żeby ktokolwiek widział mnie w czasie pisania pościków na bloga. Zazwyczaj siedzę rozwalony w pidżamce i drapię się po dżondrach! ;]

No i nie podoba mi się konstatacja, że nie wszystko da się wyrazić słowami, że lepszy do tego bywa format na YouTube. Zdecydowanie się nie zgadzam. Kiedyś ludzie będą bardziej cenili moje słowa, niż jakikolwiek obraz, o! Chociaż brzmi to trochę tak, jakbym był delikatnie odklejony od rzeczywistości, no bo przecież wszędzie trąbią, że społeczeństwo jest A-U-D-I-O-W-I-Z-U-A-L-N-E i W-Z-R-O-K-O-C-E-N-T-R-Y-C-Z-N-E!

KULTURA & FETYSZE BLOG (KLIK!)

Chyba bym nie potrafiła przejść na youtube. Nawet nie wiem, czy potrafiłabym nagrywać jakieś vlogi jak niektóre blogerki. Sądzę, że to nie dla mnie :) www.wkrotkichzdaniach.pl - nowy wpis!

To pierwsze "pitu pitu" jakie u ciebie czytam, ale muszę przyznać, że bardzo wciąga!
Coraz więcej jest blogów, ale wydaje mi się, że to yt przeżywa aktualnie "rozkwit" i to on jest chętniej oglądany. Poza tym wydaje mi się też, że na nagrywaniu filmików ci znaczący ytberzy zarabiają więcej od znaczących blogerów. A co do długich komentarzy...to je wręcz uwielbiam ♥. Od razu pojawia się świadomość, że ktoś rzeczywiście przeczytał daną twórczość i jeszcze ma ochotę jakoś się do tego odnieść... najlepsza nagroda ♥
pozdrawiam i zapraszam ♥

stylowana100latka.blogspot.com - KLIK

A ja mimo wszystko dalej nie potrafię się przekonać do YouTuba. Nie jarają mnie filmiki tak jak pisanie czy też czytanie. Może nie jestem wielką miłośniczką książek, ale owszem - od czasu do czasu lubię taki spokój i ciszę. Zamykam się w poezji i caly świat nie istnieje. Już nawet nie pamiętam kiedy oglądałam telewizję, podobnie jak nie interesują mnie 'vlogi'.. Mam nadzieję, że ludzie nie odejdą z tej blogosfery!